ve anladı ki
saati ona kuruluydu
sabah erken kalkar aynı sokakta üşürdü tek sıcaklık gözlerinin gözlerine değmesiydi öyle dalardı ki hülyaya sanki tek güzel şey oydu sorsan tarif edilemezdi düşler kurardı yarınlara fakat cümle kuramazdı ona ama hep o sokakta beklerdi seni seviyorum diye bileceği anı birgün yaban bir eli tutuyordu kız gözleri bir an ona çarptı kızın alaycı bir ifadeyle gülümsedi ogün hiç ısınamadı dayanamaz sandı yüreği buna ne yapmalıydı nefret etmek istedi edemedi umut aradı bulamadı kabullenmeliydi kabullendi ve anladı ki bazı savaşlar vardır ki yaralandıkça güçlenirsin |
cok guzel bı sıır olmus kardes tebrıkler