Der/t Özünü Arıtan
Derdi bizar olan gönül
Piştikçe süzülür içi Dert kazanın üstünde en hafifler Derinden en kamili. Kazındıkça ruhun parıldar alttan alta Demir çarık ve asa aşındırır kibrini Sevinçler eğlenceler hoş bir vakit amma Bir derdi olanın mutmaindir kalbi. Madeni arıtırlar kızgın pota içinde İnsan dert potasında arınır, Damıtılır en özü. Değilse kirli fikir ve düşünce sardıkça içini Onu temizlemez hoş hayat yaşantısı. Gurbeti bilmeyen nerden sılaya gelsin Açlıkla hiç kıvranmayan Bir lokmanın değeri nasıl bilsin. Bir dolap olup dönen Çağlayıp kendi gülen Yunus ile dillenen Dertli dolap olayım mı? (Haziran 2010 İstanbul) |