Yediveren Gülleri
Her şeyi aldılar be gülüm;
farkına bile varamadık/göğün maviliğini ne zaman çaldılar? ondan mı gökyüzü böylesine karanlık? Yıldızlar vardı/ateşböcekleri gibi -bir yanıp bir sönen- birer birer yitirdik/ne zaman avuçlarımızdan kayıp gittiler? ne çoktu aydınlığımız,karanlığı yarıp geçen aydınlığı tutsak ettiler! Her şeyi aldılar be gülüm; kelebeklerin kanatlarını kırdılar ilkin; çiçekleri yoldular veryansın ettiler ortalığı bir karmaşa/bir talan ki sorma gitsin güvercinleri de vurdular üstelik çocukların gözleri vardı; masum ve delişken Tanrım! Olacak şey mi? gözlere-çocuk gözlere kilit vurdular. Bir şeyi unuttular be gülüm; tek bir şeyi Güneşe uzanan yediveren güllerini. 01.06.2010-Bursa Serap Konuk |