Gözyaşları, akacak yolu bulmuş ne de güzel. O yollar ki sevda ile beslenen gönülde ki gelincikler olmuş. Hani kıp kırmızı...Yüreği tam ortasında.Nazik, hassas, narin...İncinmeye, incitilmeye tahammülleri yoktur...Şurup yapmak için bir şişe içine topladığımız olmuştu küçükken...Nereden bilebilirdik ki yapraklarının ezilmesiyle ortaya çıkan renk ve sıvının onun kan damarlarının kesildiğini...Anladık, ama çok geç...Niçin çarçabuk solduklarını.Hercailer, nergisler, menekşe ve papatyalar, laleler...Hepsi, hepsi çok güzel çiçekler de ne yazık ki, hepsinin de ömürleri çok kısadır...Dilerim sevdalar öyle olmaz.
Ve SERVİLERİNİZ... sevgili şair arkadaşım; " Bu dil ağzımda annemin sütüdür " diyen üstad;

"Fani ömür biter bir uzun sonbahar olur
Günler hazinleşir, geceler uhrevileşir
Teşrinlerin bu hüznü geçer ta iliklere
Anlar ki yolcu yol görünür SERVİLİKLERE...

"Serin SERVİLER altında bir mezar neme yetmez"
Demiş...

Bir diğer üstad da;
"SERVİ, ahirete perdelik..."
demiş.Tıp kı üç nokta yan yana olduğu gibi.
Diyeceğim o dur ki; Sn.şair bu kısa ama çok anlamlı şiiriyle ders vermiştir.
Tebrik ve teşekkürlerimle.