Küçük İnsanlar
Bekliyorlar pencere önünde, onlar küçük insanlar
Hayat boyu umutsuzlar Parmak kadarlar hepsi Yaslanıyorlar pencerenin kenarına ‘’ahh’’ çekiyorlar durmaksızın Biri bitiyor diğeri başlıyor ‘’durun artık’’ diyorum, aldırış etmiyorlar Bir sigara yakıyorum onlardan büyük Hemen saklanıyorlar perdelere Gülüyorum onlara İç çekiyorum ne kadar şanslılar diye ‘’hiçbir işiniz yok oğlum sizin’’ diyorum ‘’olur mu hiç, biz olmasak dünya dönmezdi’’diyor içlerinden bir tanesi ‘’öyle mi’’ diyorum ‘’öyle’’ diyor ‘’biz topraklara sevişiriz, ekolojinin babasıyızdır bizler, toprak ise anadır’’ diyor Gülüyorum onlara Ciddiye bile almıyorum nedense Alıştım varlıklarına Bekliyorlar pencere önünde, onlar küçük insanlar Hayat boyu umutsuzlar Diyorum kendi kendime Bir diğeri atlıyor ‘’sen kendine üzül, ne haldesin baksana’’ ‘’ben hiç değilse uzunum’’diyorum ‘’içiyorsun, kirletiyorsun, mahvediyorsun’’ diyor ‘’eee?’’ diyorum ‘’esi var mı abicim, kadınımızı üzüyorsun’’ ‘’benim sayemde azda olsa içiyor’’diyorum ‘’ kafayı bulmuşken doğru dönemez dünya, bir kazaya sebep olacaksın’’diyor Gülüyorum onlara Ciddiye bile almıyorum nedense Alıştım varlıklarına Bekliyorlar pencere önünde, onlar küçük insanlar Hayat boyu umutsuzlar Diyorum kendi kendime. |