t u z r u h ibeni ruh’u düşünürken düşün çünkü ruh’u düşünüyorumdur geçimsiz bir yol değil mi memuru olduğumuz yaşam ve hep alırız vermeden ne kadar alırsak o kadar kar üstümüze yağan beni ruh’u düşünürken düşün çünkü ruh’u düşünüyorumdur yağmursuz ıslaklık taş boyları göl manzaralı bir deniz hangimiz imrenecek diğerine büyüyüp delişmen mi yoksa sakin ve minicik beni ruh’u düşünürken düşün çünkü ruh’u düşünüyorumdur ışık. kah bir an yanan karanlık ya da söndürülmeye muhtaç ola gün. (akşam mı diyorsun adına) ah, kimi kandırıyoruz herkesin fişi elimizde beni ruh’u düşünürken düşün çünkü ruh’u düşünüyorumdur bir şey lazım bize. bitmeyecek kalacak bizde. bizde kaldığı için adımızı koyacağımız iylikten dem tutup kötülüğü ayıplayacağımız ve her şey yaptığımız söylediğimiz her şey olacak ayıpladığımız yapacağız bize iyi desinler diye beni ruh’u düşünürken düşün çünkü ruh’u düşünüyorumdur ben otelsizim, sevgilisizim annesizim büyüdüğümden beri şiirsizim. ve cesaretsizim bu yüzden (çünkü korkak kimseye yakışmaz cümle içinde) sen ruhi bey’din nasıldın? benim sesim incedir su olmaya kıyamadım beni ruh’u düşünürken düşün çünkü ruh’u düşünüyorumdur buharı |