AHŞAP MERDİVENLER
Gece gündüz bir olmuş çağırıyor yalnızlığı
Karanlıklar kül renginde bozuyor dargınlığı Ellerimde gül kokusu okşayayım başını Karanfiller açacak ağlama sil gözyaşını. Parlayan bir hilal haykırıp durur yıldızlara Kendi ufkunu açmış bakıyor karanlıklara Hafif güneş var havada bozuyor karanlığı Bundan sonra insanlar arar durur yalnızlığı. Artık güneş geldi, heryer aydınlık kesiliyor İnsanlar gecenin sarhoşluğunu dağıtıyor Ahşap merdivenlerde duran biri var, hep ağlar Çünkü merdivenlerde gecenin yalnızlığı var. Geceler arkadaş olmuş bu kentte insanlara Yalnız kalan herkes haykırıyor karanlıklara Şimdi bir insan misalidir ahşap merdivenler Yanına almış birkaç dost, karanlığı beklerler. NOT:(15’li hece ölçüsüyle yazılmıştır) |