HOŞÇAKAL RÜZGAR
Rüzgar,
sigaramın dumanını üflüyor yüzüme... Bilmeden yaşartıyor gözlerimi Ve soğuk... öylesine işliyor içime... demir gibi.... Bir kibrit çakıyorum... Bir kaç saniyeliğine, tattırıyor parmaklarıma sıcaklık hissini Ve ciğerlerim; uzun sürmüş bir ilişkiden henüz çıkmış gibi... Soğuk, gözyaşlarımın henüz nemli izlerinde apayrı bir benlik savaşına giriyor... Sanki, güzelliğimi kıskanan eski bir düşman jiletiyle oymalar yapıyor yüzüme... Dudaklarım,solgun ve cansızlar... Üzerlerinde krağımsı bir grilik Titriyorlar... Üstelik bir kadın dudağıyla tanışmamışlar da Ve kadınım... Şu an ağzımda çikolata tadı bırakmakta... Öksürüyorum... Ölmek üzere olan veremli bir hasta gibi... tekrar ve tekrar...Biliyorum, kanımda pervasız bir zehir dolaşıyor. Ve aklımda tanımadığım biri... Işıklar.... Sönecekler birazdan,ve ben, beton yatağımda rahatsız bir uykuya dalacağım. Sabaha kadar, henüz ışığını yitirmemiş yıldızlarla en güzel kabuslarımı paylaşacağım... Hoşçakal... Güneşi görebilirsem eğer, akşamı bekleyeceğim tekrar. Göremezsem de Hoşçakal soğuk,hoşçakal rüzgar!!... Deniz ETEALP |