YOKSULLUK
Eğer beni sevmeyi düşünürsen
Bir gün evime gel Sakın ama sakın kapıyı çalma Zaten kilidi yok Birde uyandırma sessizliği Kapıyı açtığında yüzüne bir koku esecek Aldırma sakın boşver Sağa baktığında Seni karşılayan bir yatak görceksin yorğanı olmayan Ve duvarlara asılmış yırtık gazete resimleri Sola baktğında ise Baş ucunda sandalyesi olmayan bir masa görceksin Ve üzerinde son damlasına kadar erimiş bir mum Duvarların rengi içini karartacak Ve yıkılmak üzere olduğunu Parçalarının ayağına pattığını görceksin Akşamı beklersen eğer Etrafını aydınlatacak bir ışık bulamıcaksın Geriye çekilip biraz düşündükten sonra Kapıdan burnuna esen kokunun Sadece yoksulluktan ibaret olduguğunu anlıcaksın Beni sevmeye karar verirsen eğer üzerine örtecek bir yorgan Etrafını aydınlatacak bir ışık arama Isınabilmek için akşamın serin rüzgarına sarılmasın Boğazından geçen her lokmalar sayılı olcak Her içtiğin suyun tadı damağında kalamıcak Beni kabulleneceksen açlığın sefasını sürmeye alışacaksın Sence bir aşk için bir ben için Bunlara katlanmaya değer mi Yaşantamın yol aldığı çerçeveyi gördün Bence şimdiden düşünülenler Düşler arasında yitip gitti HAKAN ÇİĞDEM |
Zenginliği ararken cepte
Kaybedersin aşkı özde
Aşkın şerbetini içeceğine
Yok edersin aşkı endişeler içinde...
tebrik ederim...Herşeye rağmen sevmeyi ne hoş anlatmışsınız...