Arkanı dönüp giderken
Hiç düşündünmedin mi bıraktığın bu canı ?
Bu can Senle yeşerirken
Sensiz solacağını hiç düşünmedin mi ?

BİR hiç olmak istiyorum
Kazarak ulaşılması zor bir derinlikde
Kaybolup gitmek istiyorum

Karabasan gibi çöken yanlızlıK
Her gece bir çivi saplamakta kalbime
Acıtıyor,sızlatıyor,boynumu büktürüyor hayata
Ama yinede vazgeçemiyorum

Düşünmek istemiyorum artık
Seni ve senli günleri
Ama yapamıyorum hala özlüyorum
Soluduğun nefesi burnuma sürten o kokunu
Hala hissediyorum

Penceren bakıp kaldırım taşlarını seyrediyorum
Ayak izlerini görebilmek uğruna
Her gün bir kaç saat daha fazla uyuyorum
Seni rüyamda görebilmek uğruna
Bir annenin karnındaki çoçuğunu
Özlediği gibi özlüyorum seni
Bu tertemiz kalbimle

Gülmeyi unuttum sen gittin gideli
Gözlerim yoruldu ağlamaktan
Ama gözyaşlarım hala bitmek bilmedi
Dudaklarım kurudu ıslaklığı mazide kaldı
Ama tükenmedi sabrım
Hep döneceğin günü beklemekte

Eğer dönersen yıldızları dökerim saçlarına
Ne ay ne güneş bilirim
Aydınlığımsın,karanlığımsın
En önemlisi yaşama sebebimsin

Bir bekleyenin var biraz dertli,biraz umutsuz
Ama yitirmedi aklını
Hala sevebiliyor yokluğunda seni
Kanadı kırılmış olsada
Yinede bir ümit için kanat çırpıyor

Zaman seni bana getirmiş olabilir
Ama
Zamanın seni unutturmasına asla izin vermem
Kaderime sensiz bir hayat yazılmışsa
Ben bu kadere boyun eğmem
Unutamam Seni Unutamam
Senle yeşerdim
Senle Solarım
Bu özlem yolunda...

HAKAN ÇİĞDEM-