Kadın
Kadın:
Güzeldi; Ağlardı. Pişmandı. Canı sıkıldığında şarkılar söylerdi. Gülerdi; Yalandı. Doğruları söylemeye kalksa tokat yerdi. Acırdı; Alıştı. Morali her daim bozuktu. İnsanlar görürdü; Onları kovardı. Hep tiyatro sahnesinde olduğunu düşünürdü Rolleri vardı ezberlediği replikler vardı Seyircileri vardı Oynardı. Aşka inanmazdı Haklıydı. O, bambaşkaydı Dostları vardı Elinden tutardı Zamanla bıraktı. Boştu bomboştu hayat. Birgün aşık oldu Anladı. Kalbi kırıldı. Ağladı. Güzeldi; Yalandı. Acılar battı göğsüne Nefessiz kaldı. Kadın zamanla yarıştı Ondan hızlı davrandı Yaşlandı. Hep kızardı. Sorardı. Seneler eskimezken niye eskidim böyle ben? Hikayeleri vardı. Çocukları oldu onlara anlattı. Tırnakları uzardı Dayanamaz kırardı. Yasaklar vardı. Ülkesine aşıkken; Usandı. Haberler vardı Bakardı. Ağlardı. Kadın; Güzeldi Yalandı. Özgürlük isterdi. Her dili bilirdi; Konuşamazdı. Yasaktı. Gökkuşağıydı; Rengarenkti. Doğadandı. Hümanistti; Herkese tapardı, Herkese kızardı. Ciğeri yanardı Ağlardı. Oğulları vardı farklı farklı; Dağlarda koşardı. Büyüdüler, Ellerinde silah o dağlarda şehit düştüler Akılları çelindi terörist olarak öldüler. Kadın; Susardı. Kardeşler birbirine kıyardı Kızardı. İnsanlar dışlandı gözlerinin önünde kırbaçlandı. O; bağrına bastı. Kimse kimseyi anlamazdı. Herkes düşmandı. Birliktelikçiler; Faşist oldu! Kemalistler Atatürk’ü unuttu. Kadın; Ağlardı. Ciğeri yanardı. Daha kötüsü olamaz artık der dururdu. Ama; Her seferinde daha beteri olurdu. Gördü; Başını örtenler gördü Başını açanlar gördü Zenci gördü Gözleri çekik gördü Hayvan gördü Çiçek gördü. Bağrına bastı. Kadın insanlar gördü: Sözde; Müslümandı, din kardeşlerinin beynini bulandırıp paralarını çalardı. Hristiyandı, zevk uğruna yaşar bi boka yaramazdı. Ateistti, kendinden bile korkardı. Kadın; Sevdi. Yasaktı. Tapardı. Dışlandı. Kadın; Dayak yerdi Korkardı. Birgün; Öldü. Güzeldi; Yalandı. Öldü. Sevmişti Sevilmemişti Yasaktı. Öldü. Güzeldi; Yalandı. Kadın; Yaşadığı kadardı. Güzeldi... Hayata karşı nasıl ayakta durmayı öğrendiğinde ise artık çok geçti. Kadın; Farklıydı. Yaşı,rengi,cinsiyeti,hayatı yoktu. Yine de; Aşık oldu. Pişmandı. İnsanları sevdi. Pişmandı. Yasaktı. Sevdi. Pişmandı. Ağlardı. Kadın koskoca bir yalandı. Gözleri yoktu kadının ağlayamazdı. Sesi yoktu kadının söyleyemezdi. Kalbi yoktu kadının sevemezdi. Onurdan gururdan eser yoktu kadında yaşayamazdı. |
Dayanamaz kırardı."..onları kesmeye bile takati yok;ama uzamasına da müsaade edemz ya sonuçta..takatsizliği onları kırmasına sebep oluyor muhtemelen...ve biliyorum ki bu saadece tırnaklar için geçerli değil bu kadında...daha bir çok şeyde bu takatsizlik kendini ön plana çıkarıyor muhakkak..takatsizliğin azazliğine uğramak..aynı şey bende de var ama hala adını veremedim bu durumun..hem çıkardığım bu iki dizeden hem de şiire genel olarak baktığımda "kadın",adeta "bitkisel hayatta olan bir yatalağı oynuyor" kısacası..anladığım kadarıyla "kadın" şiirde kısacası bu..güzeldi..