...BEYAZDAN SIYRILDIM...Aynı gözbebeğiyle bakılır İlk andan sona kadar Renkler oynaşır Rüyada bile olsa beden Soluklarla değişir al"ın tadı arsızlığınca Gül kırmızıdır susuz güneşlerde yakılmadıkça Serinlik saklıdır yalnızlığı ceket yapmaların avuçlarında Derin diplidir içine dalan duygular kabardıkça Karadan ötesi görülmez ki Gece zifiridir içine sevdalar saçılmadıkça Hep bir hüzme toplanır da güneşten Ümit ümit doldurulup sepete Saçılmak istenir yok oluşları semaya Gün aydınlıktır gidenler ışığı yanına almadıkça Seçildikçe en güzelleri Çıralar gibi yandığına gönül methiyeler düzer Paha biçilmezinden destanlar salınırda Söz anlamlıdır duyan yürekler kör olmadıkça Sarıp sarmalanmış üşümeler korunur sırça misali Kış biterken ellerine sıkıştırılsın diye Harabe kışlıklar özenle yayılır çatıya Bahar yakındır ümit kapıdan kalkmadıkça Göğün grisinin ititrafları olur kar Parıldarken kamaşır vicdan Endamı cürmünden büyük taneler raskta ya Kar beyazdır pervasızca göbeğine basılmadıkça Ben ne gülüm Ne de kar Bahara aç oldum Kışı ellerine alan Gecenin karası sürüldü Işığımın gözüne Gül olmadan susuz güneşlerle yakıldım Kar olmadan da çiğnene çiğnene beyazdan sıyrıldım... ASLI DEMİREL... |