YOKLUĞUNDA GECE
Hazırlıksız bir yalnızlığın ayak sesleri var içimde
Bu kaçıncı ümitsizliğim saat başı yenilenen Anlamsız bir ürperti ki an be an sarsar bilincimi İnmeler sarıyor bedenimi,kanım donuyor düşünceden... Yüceltilmiş sevinçleri avuçlar dolusu sunardın bana Güze döndüm,sarardı tomurcuklarım aniden Ay battı,yıldızlar kayıp,ışıklar sönüyor teker teker Zamansız sancılar sarıyor şakaklarımı inceden inceden... Canın benimle olmak isterdi,hep bana koşardın Avuçlarımızdan güvercinler salardık sonsuzluklara Öyle bir sevgiydi ki yalazlanırdı, büyük yangınlara bedel Sır oldun,farkın yok şimdi kördüğüm olmuş bir bilmeceden... Bu saatlerde çıkıp gelir de göğsüme yaslardın başını Ellerimiz kenetlenirdi önce ve bir şarkı tuttururduk sevgiden yana Çaresizim,nereye baksam,kime sorsam,ne yapsam? Yıllanmış özlemler gibi sensizliği topluyorum geceden... Necdet Arslan |
Hissedilen ise bu nehrin derin soluğu.
Kutluyorum sevgim ve saygımla.