Anam canım anam, sabret geçer anam,
Böyle yazmış yaradan, ağlama sakın anam.

Bir yiğidin mektubunda okumuştum bunları,
Anam geleceğim demişti özledim ben oraları,
Elbet alırım teskere ve son bulur bu askerlik,
Gönlün rahat olsun kavuşuruz biter bu hasretlik.
Şimdi düşman surlarında yağıyor bize mermiler,
Üstümüzde kara bulut ve elimizde tüfekler,
Vatanı biz koruyoruz sen rahat uyu anam,
Vuruldum ben yaralıyım kanıyor bak bu yaram.
Sakın anama söylemeyin vurulup düştüğümü,
Dayanamam görürsem eğer onun üzüldüğünü,
Bir daha dönemem belki iletin şu sözümü,
Vatan için seve seve, göze aldık ölümü
Sevdiğinden mektup gelmiş ölmeden bir gün önce,
Düğün yapıyorlarmış o askerden gelince,
Herkes onbeş ay boyunca hep bu günü de beklemiş,
Ama o gelmeden köye ölüm haberi gelmiş.
O bir Türk’ün askeri bağrı yemiş hançeri,
Yıkılmış sevdikleri ve geldi kötü de haberi,
Hangi yürek dayansın söyleyin be kardeşler,
Askerliği bitmeden onu şehit etmişler.

Her bir evlat her bi can, gurbet elde askerde
Bu vatanın uğruna , koyar canını siper eder
Ey analar eksik etmeyin, bizlerden, duanızı
Gururlada, anacağız, ulu önder Atamızı
Unutmadık Çanakkale’de yazdığımız tarihi
Bizler işte böyleyiz, korku nedir bilmeyiz
Her biri bir ordu gibi bizler işte Türk Genciyiz
Biz bu cennet vatan için, canlarımızı, vereceğiz
Asker ocağı demek ana, özlemektir herkesi
İşte burada okuduğumda, bir askerin, defteri
Gidiyoruz biz anacığım, birazdan bir savaşa
Bir çatışma ortasında, kalıverirsem ansızın
Kahpe düşman kurşunuyla, yıkılsamda yerlere
Gideceğim ben şehadetle vaadedilen yerlere
Sayıklarım son nefeste, düşmez olur dilimde
Oğlun şehit oldu diye, anneciğim üzülme.

Sefa Yılmaz