Kader Arkadaşıma
İnsan düşmeye görsün kaderin pencesine
Düşürenler utansın feleğin çemberine Küfür etsen ne olur yedi sinsilesine İsyan etmek boşuna yazıktır nefesine Gidecek yüzüm yokki evime sokağıma Zaten rezil olmuşum eşime gardaşıma Bitler, pireler üşüşmüş sakalıma saçıma Artık yaren olmuşum kaldırım taşlarına Karayelin bu yaşta ak düştü saçlarına Yeter artık basmayın bu garibin başına Nihayet çevirdiniz mahalle berduşuna Sizide yatıracaklar musallanın taşına Katmadım hiç haramı bir lokmacık aşıma Ne geldiyse bundan geldi bu çileli başıma Mükafaat verilecek bu onur savaşıma Ölürsem bunlar yazsın sade mezar taşıma Benden vasiyet olsun kader arkadaşıma Sefa Yılmaz |