Sensiz Geceler
Odamın karanlık duvarlarına,
Gözlerini çizer, densiz geceler. Kanımın sevdalı yuvarlarına, Sözlerini yazar, kansız geceler. İğneli kubbedir, üstümde yorgan, Boynumda yağları damlayan urgan. Sarhoş dudakları buluttan sarkan, Devdir yatağımda, cansız geceler. Düşler aleminde bulunmaz dibi, Rüzgârda savrulan yapraklar gibi, Düştüğüm kuyunun zalim sahibi, Sevinçlerden yana ansız geceler. Hüzünler ruhumda kılarken karar, Gözlerim her düşte bir hayal arar. Ben ona sorarım, o bana sorar, Sabahı bulamaz, sensiz geceler. Zehirli ahtapot, koynuma girer, Dikenli kolları kalbimi sarar, Yalayıp yutmaya sevdamı arar, Yarınlara düşman, dünsüz geceler. Zifiri karanlık alnımda kader, Ayazlar çıldırır, yıldızlar gider, Sabahlara kadar ibadet eder, Hüzün mabedimde, dinsiz geceler. Mehmet Nacar |
Aslında sabahlara kadar hüzün mabedinde ibadet eden benim. Dinsiz geceler de huzurumu bozmak kastıyla mabedime gelmekteler. Dinli oldukları için değil.
Bunu anlatmak istemiştim azizim.
Teşekkür ve sevgilerimle.
Mehmet Nacar