ÇIRPINIYORUM YANLIZLIGIMLA ...
Okuyonusta kaybolmus gibi ...
Koca okyonusta ... Tek başına ... Cırpınır gibi . Hiçbir el uzanmayacagını bilerek ... Cıglık atar gibi ... Son gücümüze kadar ... Sanki sesimizi duyuracakmısız gibi ... Koca okyonusta ... Son gücünle cıglık atar gibi ... O sonsuzlukta ... Tek başına kaybolur gibi ... Sanki okyonusta , bir sandalla ... Kıyıya ulaşmayı ister gibi ... Caresizlik içinde ... Cırpınır gibi ... Bu sonsuzlugun birgün son bulması ümidiyle ... Sanki son bulucakmış gibi ... Sonunu bile bile ... Cırpınıyor yalnızlıga inat ... Bogulur gibi ... Ama yine de onu secerek ... Kısa süreligine de olsa ... Yok olur gibi insanlık arasından ... Tercih ederdik yalnızlıgı ... Tüm istegimizle ... İçimiz de bizi bogsa da ... Yavaş yavaş ... Ama yine de yalnızlıgı secerek ... Okyonusta bir sandala kacar gibi ... Ama o sandaldan her an kurtulmak ister gibi ... Yavaşca cırpınıyorum . Son bulmasını isteyerek ... Ama .. Sonsuz olmasını ister gibi ... Cırpınıyorum yalnızlıgımla ... |