Taşlama..
cebi delik, sırtı pek, doymayacak kadar aç,
Yarab; fakir kulunu açlara etme muhtaç.. versen bütün dünyayı, daha başka yok mu der, o kadar büyüktür ki; bunlar bana çok mu der.. akıllı, becerikli, saygın ve söz sahibi, olamaz, mümkün değil, hiç kimse onun gibi.. üstüne titrediği, dini, imanı para, yüzünde binbir maske, vicdanıysa kapkara.. kendinden aşağısı ise yaramaz kullar, ezilsin, sürünsünler, müstehaktır yoksullar.. helal, haram kul hakkı, farketmez hep mübahtır, vücutları tapınak, nefisleri ilahtır.. güya güçlü, kudretli, ne diyorsa haklıdır, belgesi cüzdanında, kasasında saklıdır.. şucu, bucu, bilmem ne, var her cinsi, her rengi, kar, kazanç ve menfaat, tek ölçüsü, mihengi.. söz meclisten dışarı, kim böyleyse onadır, ne hayvana, nebata, ne gerçek insanadır.. razıyız rızkımıza, çok şükür karnımız tok, kimsenin servetinde, malında gözümüz yok.. olmaz yokluk, sefalet, olmasaydı hırsızlar, hem çalar, hem gülerler, utanmazlar, arsızlar.. bu hallerin sebebi, sapkınlık ve dalalet, olsa böyle olur mu gerçek hak ve adalet.. 2010 ramis atlık |
vücutları tapınak, nefisleri ilahtır..
Değerli Şair Dost...
Şiiriniz bir bütün halinde çok güzel...
Dediklerinize katılmamak mümkün değil...
Keşke öyle olmasa...
Ama insanoğlu nefsini ilah edindimi bir kere...
Artık iblisin uşağı olmuştur...
Ancak yanmak temizler... Keşke yaşarken görebilseler de...
Ne edelim ki keşkelerle olmuyor...
Yüreğinize sağlık... Var olunuz...
Saygılar,selamlar ile...