Sevdanın çölüne düşünce Mecnun,
Yollar asırların ötesine gider.
Tünerse kavşağa hasret belası,
Leyla’dan Mecnun’a habermi gider.

Gecenin yükü inince kalplere,
Saatler çileye dönerde gider.
Yuvadan düşünce minicik serçe,
Karakış gününde donarda gider.

Kimseye açılmaz kalplerin sırrı,
Sırlar aleminde yol alır gider.
Efkârla sulanır sevda gülleri,
Güllerim gamzeler açarda gider.

Cinnetin gölgesi inince beyne,
Keçiler çobanı dinlemez gider.
Sevdanın idraki sığmaz akıla,
Akıl divaneye dönerde gider.
Aklına düşünce Leyla’nın hayali,
Şairin kalemi kırılır gider.
Alınır elinden tek oyuncağı,
Büküp de boynunu ağlayıp gider.

Görünmez alına yazılan yazı,
Yazılar rolünü oynarda gider.
Açılır perdeler oyun sahnede,
Dublörler işini bırakır gider.
Maskelerin birbir düştüğü yerde,
Menfaat finali kaybedip gider.

Zamanın durduğu tüllenen demde,
Hesaplar açılır kapanır gider.
Mecnun’un aklını bulduğu yerde,
Leyla’nın özlemi gün gelir biter.