Hala beyaz kanıyorum
Dudaktan dökülen cümleleri bohçaladım
Yağan yağmurun altında Arınmış gecenin siyahından Güneşe sunulmuş armağan Aktarılmayan duygularım Sinsice artan özlemleri Ellerimin terine ekledim yine gizlice Alnım ak yüreğim dolu Sokuluyorum kucağına Öyle muhtacım Bin bir gece masalları çiziyorum Uzun elbiseler giydiriyorum Yüreğimin çıplak bedenine Beyaz kadife dökülüyor tel tel Öyle üşüyor Her kopan düne Hep yarını muştuluyorum Çalınmayan kapının eşiğinde Kırık bardaklar kesiyor ayaklarımı Öyle kanıyor Köşe kapmaca oynuyorum İçimin çocuklarıyla Hep ebe oluyorum Oysa baharlarda menekşe olurdun Öyle renk renk açardım oysa Zamanın birinde Gecenin en karanlık saatinde Firar ediyorum kendimden Kaçtıkça aynı odanın içinde kayboluyorum Oysa hala beyaz kanıyorum |
Çünkü artık düş kurmakta nerdeyse imkansızlaşıyor desem abartmış olmam.
Ama bazı yürekler var tıpkı bu şiirdeki duygular gibi saf ve masalımsı düşlerini bize sunabiliyorlar...,İşte şiir dediğim şiirlerden biri ve Şair Sevgili Sahra'yı yürekten kutluyorum...
Elit bir şiirdi hoşça okuduğum...
Sevgillerimle