HER ŞİİRİM FATİHADIR...//Yaralı cümleler dudaklarımda harf harf hecelenirken Aşk,senin ismini sayıklar oldu, Sen diye.... Sevda diye...// Sen; Şizofren bekleyişlerim diye lügatlara sığdıramadığım Cümlelerime özneyle başlayıp hasret dolu bir yüklemle bitenim Sen,Ben savaşında gözlerine esir düştüğümsün. Sen,seni yaşamadan doyamadığım Ezberi bozulmamış tek duamsın. Tüm sözlerim Aydınlığa üryan bir gecenin Darağacında toplanırken Her gülüşün bir yıldız doğurur,karanlığıma Nikotinle havaya karışan bir çarşambayı takvimden söktüm. Şimdi yüreğim Perşembe için yutacağım hüsranlara odaklanmış Bilmelisin ki Saatler geceye hüsran kalayı gösterdiğinde Hiçliğime ve Senliğime ramak var. //Yağmurlar ıslatmıyor,gözyaşlarım kadar bu kenti Hiçbir voltada atılmadı yüreğimde adımlanan hasretin gibi// Seni sana biriktirmekten arta kalan zamanlarım da Hafıza kaybına uğramayan bir teoriye kucak açtım. "Sen ilacımsın Ve Biliyorum ki Sen bana iyi geliyorsun. Vuslatın, tıbbın keşfedemediği bir terapidir." Lal dilim kelimeleri sarı sayfalara yaslatırken Sesim, hüzzam makamında notasız çarparken aynalara Ve Umutsuz gecelere umutlu düşler peydahlarken yüreğim Her şiirim fatiha olur.sensizliğin tonuna boyanmış yapraklara. |
aşk
adama neler göstermez
neler yaşatmaz
ve
neler yapmaz ki...