Yokluğunu Pazar günlerine işledim
Sesini alfabemde suskun harflere yurt ettim.
Gözlerine hayatı çizdim,sevdamıda katarak
Saçlarınla rüzgarı bedenimde estirip
Gelmeni Bekliyorum

Sensiz geçen gecelere yaslayamıyorum kendimi
Ya karanlık vuruyor beni ya da söz geçiremediğim hayalin.
Kurşunice ölüme suskun kelimeler biriktirmişken ben yüreğimde
Seni arzuladım yangın yerine dönen sensiz şehirden
Ben sana hayat dedim,yaşamsızlığıma inat
Eğer birgün olurda beni aramaya kalkarsan
Ben gözlerine işlenmiş en pembe düşlerde
Yağmurla beraber yüzüne inen
Şiirlerimle konakladım yüreğinde
Beni sorarsın onlardan

Dün gece
Karanlığın matemine dökülen mısralarımla
Grileşen akşamların romanına hayatımı yazdım
Sana dair sayfaları yazarken ben
Duygularım yazdıklarımdan 20 sayfa önde gidiyordu.
Heceler dokundu dudaklarıma
Ben katil oldum yine noktalara,senli cümleleri bitirdiği için.
Yüreğime rehin düşen hayalinle
Suskun bir melodinin eşliğinde
Baharları dans ettik.
Sonbaharları ellerimizin sıcaklığından bıraktık rüzgara
Dudaklarca ısırılan kelimelerimizin gönüllere
Aşkın marşı olmasına ramak kaldı.


Şair bakışlarımdan sızmıyormuydu yüreğimin incileri?
Gözlerim seni yatırmamış mıydı ıslak kirpiklerine?
Varlığın tadındaki hayalin gözlerimden sızmıyormuydu gözlerine?
Sen suskun kalsanda arzuladığım vuslatlara
Bu yürek hasretleri başladığı yerden perdeleyip
Tutkunu olduğu gözlerinde yaşamaya ant içecek.