TÜKENDİ UMUTLARIM
Sanki bir şeyler söylemek istiyor bana
Yaşlı ağacın yorgun dalları Issız hazan akşamlarında Hasreti yaşarım tekrar Kopup yere düşerken yaprakları Düşünürüm takılır aklıma Bilmem kaç âşık dinlendi Kimler giderdi yorgunluğunu Bu yalnız gecelerin şahidi Bu garip ağacın altında. Sonra ayrılıp giderken yanından Bir çift söz söylemek geçer içimden Kıpırdasa da o an dudaklarım Çıkmada zorlanır laflar ağzımdan Bilirim bu son hazanda Çoktan tükendi umutlarım. |