Bir eylül sabahı gittiHayat kurallarını çoktan koymuştu doğduğunda. İçindeki göz ışığına aldırmadan. Yitip gitmişti.. kalabalıklarda. Sıradanlıkla perdelemişti yüzünü. Acısını sarmalayıp, gülümsemişti.. Tanrı’ya yalvarmış, ağlamıştı. Dostlar arasında yalnız kalmıştı. Sevgili perçinlemişti pencerelerini. Gidecek yer yoktu. Hapsolmuştu içine. Ağardı sonbaharında. Perdeleri küf tuttu Açmadı. Bir eylül sabahı Toprağını toprağa kattı. Gitti. İçindeki göz ışığıyla. Bir yaprak ağacın bağrından Koptu. Çığlığın rüzgarında savruldu. Bir pencere kenarına düştü. Kimse görmedi. |
Koptu.
Çığlığın rüzgarında savruldu.
Bir pencere kenarına düştü.
Kimse görmedi
Bazen yokoluşlarımız gözükmez nice kalabalıkların bile içinde. Güzel şiirinizi kutlarım şair.Saygılarımla