Bilirsin Benim Gururumda Aşkı Bilir



Aşk...
Dikenli tellerin arasından
Yasak topraklara girmeye çalışırken
Birinin takılıp kalması
Ve diğerinin onu çekerek
Canını acıttıkça acıtmasıdır


Aşk…
Aşk mış…
Aşk lıkmış…
Âşık lıkmış…

Aşk mıymış?



Aşk sanmış
Aşk kadarda olmuştuk
Sevmelerimizin kadarını hesap etmekten usanmazdık
Yığılmıştı güzel günler bekliyordu sanki az ötemizde
Aşkın topraklarını aşksızlıktan koruyan tel örgüleri aşmaya kalmıştı her şey…
İlk olacaktı
İlk cesaret edişti bu kıyılarımızdan ayrılmaya
Şeytanın bacağına ilk kastımızdı
Korkuyla ilk kurdu bu
Acıya ilk darbeydi indirdiğimiz
Senden korkmuyoruz diyebilmenin ilk anlarıydı
Ne kadar kovalarsa kovalasın
Yorulmadan kaçmaya ilk yeminimizdi
Takvim yapraklarını umursamadan yaşadığımız ilk yıldı
Artık ellerimizin ayrılmasından başka şikâyetimizin olmadığı ilk anlardı mutsuzluklarımız


Aşk mıydı?


Ayrıldık

Sandıkça sandık
Sandıkça olacak sandık
Sandıkça olsun istedik
Sandıkça kör olduk
Sarsıldıkta uyandık


Kaldık
Kala kaldık
Yalanladık
Yalanlandık
O orada kaldı’ların
Bugün bugündür’lerin ardında kaldık
Saklandık
Ağır geldi
Öyle geldi işimize
Sadistçe yaşamak daha tatlı geldi
Acımadık acıtmaktan
Çok yer kapladık sonra içerimizde
Kalbimizden çıktık
Cebimize bile fazla geldik
Yaktık buruş buruş fotoğrafları
Yaka paça attık doğruları kendimizden
Gözlerimizden aşağısı uçurumdu nasıl olsa
Ağlamıyorum’lu yalanlarla yuvarladık gözlerimizden

Ben zaten hiç sevmemiştim’ler en sevdiğimiz oldu





Kime ne sigaranın külünden
Ciğerler bayram ettikten sonra

Değil mi?

Severdik acıyı
Tutuşurken el ele
Yine tutsak yine severiz elbet
Yaşanmayacak kadar çürüttük içerlerimizi ama
Birer yalancı bulduk kendimize
Birer doğru tutuşturduk ellerine ve dirildi çelişkisinde aşkın
Yeni aşk arayan yanımız

( Dönüp bakma giderken…
Durmaya kalmaz yanına varasım gelir )


Yine severiz elbet değil mi?


Yüzümüz yüzümüzü tanımadıktan sonra
Artık imkânsız
Hem kim görmüş ki doğuyla batıyı kol kola
Yine baş koyalım aynı yola



Şuraya şuraya...
Sayfanın tam ortasına yaz ayrılığı duvara as...
Unutur ararım seni yoksa.


Bilirsin benim gururumda aşkı bilir

Duygularımın tarifi bu dünyanın işi değil zaten…
Ne söylesem hep yarım.

Hak verdim o yana bu yandan
Sen daha haklısın şimdi
Git

Benim ağlama tecrübem daha çok nasıl olsa



İbrahim BAYSU

03 – 06 – 2010 03 – 05

Siz şiirlerimi okurken ağlıyorsanız ben yazarken ölüyorum…
sR___