VAKİT TAMAM ..
Yorgunum artık yaşam kıyısında
Can çekişiyor ruhum Umutlarımı savurdum dalgalara Geçen zamanmı? Bu kadar yoran bedenimi Yaşadıklarım mı sebep tükenişime Güvenip değer vermem her surete Ağır geldi ruhuma belkide Yaşanmışlıkların en uc noktasında Pişmanlıklar çoğunlukta Geriye dönüp geçmişe baksam ne fayda Önemli olan geleceğime taşımamak aslında Hatalarımın bedelini ödüyorum Kendimle defalarca yüzleşiyorum Gördüğüm nankörlükleri Tecrübe diye nitelendiriyorum Geçmişimle olan hesabımı,Kendi içimde yaşıyorum Yoruldum, Ben artık vazgeçiyorum Ölümün kıyısında sensizliğe gülümsüyorum. |
Sende biriken pişmanlıklar, hep bir başkasının kayıplarıdır!
Canını acıtmasın pişmanlıklar, onlardan ders çıkar. Ama asla keşke deme!
Çünkü keşke demesi gereken kayıpları olan taraflar...
Hiçbir pişmanlık bizi yıldıramaz,
Sen içinin güneşlerini soldurma yeter,
Ölümün kıyısında bile olsan bir çift göz sana gülümsüyordur daima.
Yeter ki görmesini bil!
Zevkle okudum, yüreğine sağlık sevgiyle kal dost...