Kenttir Tüm Sorumlusu Bu Kamaşmanın
—I-
Küllenme korkusu mu bu bilemiyorum Teselliyi nerde arayacağına karar verememiş ayaklarım İmkânsıza yürüyor Yani sana… —II- Artık tanıyamadığım mekânlar geliyor üstüme Boğulmaya yakınken sorular soruyor bir çocuk Kimsiniz siz? Bildik bir paragrafın tutsaklarıydık belki Anlaşılır öykülerin figüranları Hep bir ağızdan söylenebilen bir besteydik sanki Sıradan, sade yani insan… —III- Günlerden ne olduğundan çok Ne zaman gece olacağının önemsendiği Dönemlerdeydik… —IV- Kaybolmak bu değilse nedir, bilemiyorum Adressiz gezinmeler yeniliği örüyordu özenle Ben imkânsızı istiyordum Yani seni… —V- Bak işte ışığa da alıştım… 01.06.10 Nadir |