AŞK ACILARIMI BOĞDU
Hüzün ile maziye dalar oldu gözlerim
Kulaklarında çınlasın aşikâr sözlerim Taş kalbinden söküp at nasır tutmuş yerimi Far olarak kullandın göz nuru aşk fer’ imi. Şaşkın bir haldeyim, mana vermiyor olanlar Nasıl kıymet bulmuştu yalan ile dolanlar Aşk karnesini doldurdum hep kırık notlarla Sen ıraklarda gezerken yat ile botlarla. İz kalmasın diye aşkın tüm harflerini çiz Hâlbuki kalsaydın çok mutlu olacaktık biz Melun akrepler, yılandan beter zehir saçtı Sevdiğim sen, ilk fırsatta neden benden kaçtı. Özüm selim, sözüm sana gelse de çok elim Söz, bir daha seni işaret edemez elim Tüm ümitlerimi kaybettim derken, nur doğdu Senden kalan bütün aşk acılarımı boğdu. |
GÖNÜLDE O YARAYI HİÇ BİR TABİP BİLEMEZ
SEVDA DENEN GİZEMLİ İNCE NARİN TUVALE
ÖYLE BİR SAÇMIŞSIN Kİ FIRÇA BİLE SİLEMEZ
ŞİİRİNİZİ OKUYUNCA DUYGULARIM COŞTU ELLERİM HEMEN KALEME KAĞIDA KOŞTU BU DÖRTLÜĞÜ YAZDIM
SENİ OKUMAK BİR AYRICALIK TEŞEKKÜRLER TEBRİKLER