BEN/DE/SİN...Dur öyle! Kırpma gözlerini bak sadece... Bak ve öyle kal! Ta ki ellerim omuzlarından tutup, Sarsı/lı/ncaya kadar, Başımı eğip, Yüzüne yaklaşıncaya, Nefesimi hissedinceye kadar, Kal öylece. Dur öyle! Hareketsizce... Diyemediklerimi hisset sadece. Dinle yüreğimin sesini... Şöyle, tüm gücümle haykırsam, Bir/tanemsin desem sana... Ah bir de sen bunu bilebilsen! Bilir misin canım demeyi ne çok sever/dim. Herkes herkese kolayca dese de Benim ki bir başka... İşte hakkını vere vere aşkım/sın! Diyorum sana. Dedirttin işte, Ve... Bak..! yine sen, Yine tüm yollar sana, Dur öylece... Kal yüreğimde... Can/ım/da can, Beden/im/de beden Ve sen... Ben/de/sin... Aydın İst. 01 Haziran 2010 Bende yazılma anı ve nedeniyle, önemi çok özel olan şiirime yorumuyla ruh katan Sayın Üzümbuğusu’na teşekkür ederim. Bu şiir yazıldığında, keman ve gitar nöbetleşiyorlardı... |