Masûma methiye…
Masûma methiye…
Sana uzanan eller kırılsın masûm Kötü bakan gözler görmesin bir daha Sen gül hep, emin ol her anından Korkmayasın yarınından boşa Ben emek vereyim, sen hayat bul masûm Masûm gözüm nûrusun Masûm gönül ilâcım Masûm varlığımın gayesi Masûm ne güzelsin Hayranım sana Kurbanım sana Ne olur unutmada Bir dua et bana Adın ne konmuşsa konmuş İlin yurdun nerde olsa fark etmez Dilin rengin neyi değiştirir Değil mi ki masûmsun sen Başımın tâcısın her daim Kirlenme ne olur Kanma, inanma Her devran geçicidir Sen masûm kal Ben öleyim Masûm… 14.11 – 30 Mayıs 2010 İstanbul * Bu şiir, şâire Seçil Nimet Kandemir Hanımefendinin biricik evlâtları Burak çocuğa hediye edilmiştir efenim. Tüm aileye ve masûmlara selam olsun... |