Bohçacı...
Beyaza boyalı duvarlarım,her rengi yansıtıyor
Tek gibi gözükse de içinde dünyayı saklıyor. Bir bohçacı geçiyor yoldan Alllı güllü cemberini duvarıma atarak Güller açıyor beyazın üstünde Kırmızı renk ise değiyor yüreğime, Yaşanmışlıkların gölgesinde Efsunlu bakışlar beliriyor penceremde... Beyaz kırmızıya yol verirken Çıkıyorum evden,parmak uçlarıma basarak Uyanmamalı beni hüzne sürükleyen ben... Bohçacı geride,ben ileride Aynı türkü dilimizde Uzaklar yakın olmuş şimdi,yakınlar yabancı Sözler yalansa,yalanlar acı... Gidiyorum şimdi,kalırsam kırmızı yakacak beni Beyazlar senin için... Benim sevdam Kağıttan gemi yapıp yüzdürdüğüm sularda çoktan kaybolmuş sevgili... |