Şimdi gözlerimi kapatıyorum gecenin koynunda
Ay sızıyor odamın yokluğuna
Ve yıldızlar biteviye bir ahenge dalmış
Siyahın mavisine dil dökmekte

Ezbere zifir olmuş bir gece değildir artık zaman
Fark edebilene
En uzağım oysa burada yatağımda
Nefesim birikiyor gırtlağımda

Usulsüz bir hayal düşüyor çocuk aklıma
Uzanmak bekliyorum o en uzak gece düşüne
Elleri kanlı devler bekliyor
Vurmak için gözlerimi
Ve ben korkmuyorum artık onlardan

Bulmuşken yeniden gecenin anlamını

Sonrası bir düş başlıyor ağırdan
Şafak söktüğünde
Son bulanlardan mı
Olacak yoksa
Korkuyorum
Bundan ?

Gecenin ilk rüzgarı uğruyor sonra
Şehre
Ve
Saclarını okşuyor senin uzaklarda
Uzak

Bir ışık dalıyor sonra karanlığıma

Ellerinden yakalayacağım
O en uzak gece düşümü
Ve
Gözlerini gözlerimde bırak diyeceğim
Çocukça

Evet der mi acaba

Bir başka gecenin şairiyim artık ben
Elbet fısıldayacağım
Şiirim dalgalanırken saçlarında

Ve sonra
Sen olacaksın
Yeniden
Gülen çocukluğumun aklında