RUHUMDAN HİÇ ESER YOK
Bakışların da açan, gül olmak istedim hep
Gözlerimden dökülen, yaşlara oldu sebep Seni gördükçe her an, arttı aşkın tamahı Kalbim gözüme şahit, asla yoktu sabahı Aşka şifa beklerken, kurduğum malikâne Yıkıldı viran oldu, sevda kaldı bigâne Fakirane gönlümde çile gâh çoğalırken Üşüyordu yüreğim bin eyvah çoğalırken Hâlbuki bu can sana, kalbi mumu yakarken Gönül kuşum diyerek, bakışına akarken Sen kalbimde duaydın, yolumun yoldaşıydın Hem gönlümün sevabı, hem canda gözyaşıydın Hudutsuz bir sevdayı, kalbime ederken cem Yıllar boyu yetmedi, yazmaya hiç bir kalem Hiç şikâyet etmedim düşürdüğün halimden Kaç gözyaşı boşaldı, saçımın her telinden Yüreğimi gömdüğüm toprakla mücadele Sürerken yavaş yavaş yaklaştırdın ecele Ruhumda eser bitti, parça parça bölündü Her gün kazdığın kalbim, şimdi mezara döndü Muzaffet TEKBIYIK |
çok üzgünüm çook..
Kutlarım usta kaleminizi ve değerli yüreği..
Saygı hürmetlerimle......