TOZLU MASALARDA KIMILDAYAN KALEMLER...
Dünden yarına seni düşünürken beynim,
Tozlu masalarda kımıldadı kalemim, di’li geçmiş zamanlara dönük, ve biraz da trajedik, aşkı öykündü sayfalara, şu bir avuç yüreğim tebeşir tozundan mürekkep, kağıtlardan uçak yapmak gibi, küçük mutluluklardan, oluşturulan büyük acılar misali, ey ruhum, söyle hepmi böyle, kural bu mu? küçük şeylerden mutlu olamazmı bu nefis tutkunu, tozlu masalarda kaldı, bizim ozanın aşkı, liseli modunda, ve de gözleri yaşlı, trajedi bitmez, çünkü onda kaldı aslı, aşktı aradığı SADECE AŞKTI NE KALDI GERİYE BİZDEN BİR TOZLU MASA VE BİRAZ GÖZYAŞI... |