İçime bir hüzün çökünce yaylalara giderim
Çoban Ahmet emmiyi ve sürüsünü ararım
Varır elini öper birde hatırını sorarım
Beni görünce sevinir gözlerinden anlarım
Üfle kavalı Ahmet emmi
Elem keder dert bitsin
Doldur isli çaydan
Muhabbetimiz şenlensin

Bizim Ahmet emmi yaman bir adamdır
Yedi köye nam salmış geride tek kalandır
Dokuzuna doksanına selam verip alandır
Çobanlar cahildir derler bakmayın siz yalandır
Üfle kavalı Ahmet emmi
Elem keder dert bitsin
Doldur isli çaydan
Muhabbetimiz şenlensin

Yüzü kurak toprak gibi çizim çizim çizilmiş
Yılların yorgunluğu sanki simasında belirmiş
Uzun yaşamında kim bilir neler görmüş geçirmiş
Bilen çoban, bilge çoban ne de çok dert çekmiş
Üfle kavalı Ahmet emmi
Elem keder dert bitsin
Doldur isli çaydan
Muhabbetimiz şenlensin

Kepenek altında er yatar sözü onu anlatır
Ağzını bir açtımı yeri yerinden oynatır
Gönül kasesini ateşsiz ve korsuz kaynatır
Ruhlara şifa verir kalpleri de parlatır
Üfle kavalı Ahmet emmi
Elem keder dert bitsin
Doldur isli çaydan
Muhabbetimiz şenlensin


Ahmet emmi fezaya çıkarır yıldızları gösterir
Cenneti, cehennemi, arasatı gezdirir
Kusurumu söylemez ince ince sezdirir
Kalem olsa katip olsa tarihi de yazdırır
Üfle kavalı Ahmet emmi
Elem keder dert bitsin
Doldur isli çaydan
Muhabbetimiz şenlensin

Ayrılık vakti gelince sükut ile konuşur
Sürüsü de anlar sağa sola koşuşur
Yalnızlığında kendisi benliğiyle buluşur
Düşündükçe şaşarım yalnız kalan o mudur
Kalabalıklar içinde ben miyim o da ayrı konudur
Üfle son kez kavalı
Elem keder dert bitsin
Doldur isli çaydan
Muhabbetimiz şenlensin

Erkan Esendağ