MİSAFİRHANE
Bu dünya bir misafirhanedir
Biz ise sırtında çıkını bir yolcu Orda yer, içer ve yaşarız Yeri ve zamanı geldi mi? Bohçamızı toplar, apar topar gideriz Doğarken bir gün öleceğimizi Gülerken ağlayacağımızı bilmeliyiz O yüce yaratan emir yollar Ölüm her an yanı başımızı kollar Kaldığımız durak bize tapulu değil Bahçende bülbül her zaman ötmez Açan her gül, elbet solar bir gün O misafirhanede kalıcı değilsin Gençliğin biter, elbet biter bir zaman Ölüm kervanı seni de alır bir gün Ölüm bir tükeniş değildir hiçbir zaman Hele bir yok oluş hiç değildir Ezan ile sela arası insan ömrü Gelmek ile gitmek arası dünya Geldik, o zaman hazırlık yap yarına Çünkü ne ekersen onu biçersin daima |