BEN ÖLDÜM!...
Bir gün geleceğim sana
Sakın ne zaman diye sorma! Öldüğüm zaman. Buz gibi bir ölü olarak. Bakacaksın gözlerim yarı aralık Dalmış hayaline hatıraların. O an sarılıp boynuma af dileyeceksin ama nafile Hiç göz yaşı dökme nasılsa faydası olmaz Sadece başını yaslayıp omuzuma Öylece kal sabaha kadar. Bakma öyle yüzüme donuk,donuk Kormana gerek yok sana birşey yapamam ki. Sadece yak bütün ışıkları içerisi aydınlık olsun Nasılsa kalbimin ışığı söndü Ben artık ebediyen karanlıklardayım Bari sen kalma yaşarken karanlıklarda. Biliyormusun ölüm nasıl birşey, Nerden bileceksin ki tatmadıktan sonra. Bak görüyormusun ölü de olsam konuşuyorum seninle Demek ki ruhum bile halâ sana muhtaç. Korkma hadi aç tabutun kapağını içindeki yabancı değil, Sadece tanıdık bir "ÖLÜ" Gözleri yarı açık,dudakları seni arzuluyor, Öp beni dercesine. Ama herşey boş artık. Ben "ÖLDÜM"gidiyorum, Sen Sevsen de,sevmesende... Adil Muzaffer |
çok güzeldi şiiriniz yazan yüreğinizi kutlarım efendim saygılarımla..