Yanık kanatlar.......
nazar et mor şafaklara,kıyama yakın;
nara dönmesin giremem ben firdevs bahçesi’ne hüda’nın sineme yapışmış günahlar bende kalmasın dara çekilmek var daha pirler divanı’da omzumda hiç bir güman durmasın müsaip olmuşum arzu ihtirasımla şüpheler narh çekmez eğriden yana süpürgeci durmuşum Bektaş divan’nına kalan sürem bahşeyle bana pervane olam ziyan’a, gövdem yansın, kanatlarım yanmasın umudum ola uçmaya,ulu divan’a korkarım perçemlerin,ayağıma bağ ola yakarışım odur;şah-ı merdan’a özüm arına,kırklar’da yuna ben;ben olam,önceki beni,arafat’ta salmasın kamer’im ol son gün demime tek yalnız gideyim,kıl köprüsüne bilirim;azad’a umudum yok yükümden deli çağlar,doru taylar üstünde diyememki şimdi;kimene benden yakarışı;cem-i mahşer-i gözcü ister duysun,ister duymasın kuze-yi mey’de günahım’ı gam etmem yok Hayyam’la dostluğum sabr-ı sükûnumu tezdiren canlar şahidim bazen uykuda sanırdım,melekleri ondan saflığım beyan ettim ikrarım,dilim dönerken ol cennet’ine ister koysun,ister koymasın.................Kasım |