AGITLARIM SANA ANNEM
Cocuklugum agliyor üsüyorum kucagini ölümüne özlerim
sabahlarim tutsak gecelere sensizligie agladi düslerim daglarima karlar yagdi baglandi yollarim yikipta gelirim hanserledi sirtimdan kaderim yaralandim gurbete annem El ogluna bel bagladim es sandim dost sandim satmaz sandim bilemedim senden baska dost yok imis baba ocagidan yandim haberini aldim hazan yeliyle savruldum turnalara sordum kandim benim icin aglamissin yavrumu son nefesimde görem demissin annem Haram kattilar ekmegime asima zehir kustular soframa yuvami yiktilar yasarken mezara gömdüler tuz bastilar yarama görseydin torunlarin büyüdüler deryam der uzakta aramam oglanlarda bir boy atmiski onlarla avunur oldum annem kursunlandim yillarca sustum cigliklarim düstü ayriliklara sol yanim yaninca anlardim yürek agrini sorardim yildizlara söylemediler bana doktor umudu kestigini sir gibi sakladilar hayir gidemesin sana doya doya saramadim gitme annem Senin türkünü dinlerim dolanir dilime susar dilim söyleyemedim penceresiz duvarlar ördüler dört yanima mutlu gün görmedim gurbetin aksamalari bir baska hele birde yanliz yanarsönerdim ömrüne ömür nefesine nefes derdine dermen olaydim annem Ey sen uzaklarimin sevdasi caldi benden yillar hani genciligim resmine bakttikca bagrimi daglalarim kendimden vaz gectigim on alti yil hayaline sarildim penceresiz duvarlara resmini cizdigim üsürken bu sehirin sokaklarindan karla örtündüm sensizim annem tanridan dileyim tüm yildizlari derip sana gelmekti oy ben öleydim kalem kirsalada sana sarilmakti muradim sana kosa kosa geleydim geldim oy babam belim büküldü arzail calmis kapiyi nerden bileydim kan doldu gözlerim gizli gizli aktim saklayin görmesin nazli annem Neden durgunsun sararipta solmussun öldümde doya doya sarilamadim katmerlenmis acilar öksüz yetim boynu bükük yillarimi anlatamadim toplandik baci kardas yandim baba ocagi bir yanim ecel bir yanim kefen dayanmak kolaymi ölüme yürürken adimlar günesim batti annem bugün ayrilik günü hakini helal et gidiyorum hasretine gömülecegim aglamyacagim söz tozarda gelirim yaslarimi icime icime sömürecegim gidiyorum ama aklimi benligimi biraktim senle dogdum senle ölecegim acilari doldurdum yürek yarasi nasil güleyeim derbederim cileli annem Bunca gama bunca derde yorulmadim ama sensizlige yoruldum rüzgar olsam savrulsam yagmur cizilesem yüzüne felege vuruldum gitme yalvarirm dindiremedim acini söndüremedim yandikca soyuldum sen gidersen sonum olur zeynon öksüz yetim kalir kiyma bana annem........... keske hic büyümeseydik dizlerinde uyusaydik keske elif diye diye yüce dag basinda incecikten bir kar yagar tozar elif elif diye gelecegim yine seni ugurlmaya gelecegim helalasmaya gelecegim tüm yildizlari toplayip gelecegim simdilik hakkini helal et annem YAZAN ZEYNEP KANAT ÖZGÜR SEVDAMIN GÜNLÜGÜNDE ANILARIMIN ANISINA DÖKÜLEN KANLI GÖZ YASLARIM SENIN ICIN SENIN ICIN ANNEM ANNEMI 16 yil görmemistim taki 2006 yilinin 4cü ayin 2sine kadar ölüm dösegindeken gördüm 16 gün yaninda kaldim ama doyamadim cenet kokan kokusuna ekin kokan saclarina toprak kokan tenine doyamadim doyan varmi anasina bilirimki yoktur dinmedi hasretin acisi sönmedi yürek yanginlari küllenmedi icimdeki yasatigim annem beden toprak olsada silmez kalir adin dikili kaldikca mezar tasin sen yüregime gömdüm sadikca anlarim |