Hicran Koydum Adını
Arada bir uğra, terk edilmiş gönlümün ücra atölyesine
Sönmeyen bir külün enkazlarında sokul tenimin terine Bir gökkuşağı çağır evrenden, yükle aşkın kürelerini Geç içime, yuvarlanarak yerleş yüreğimin can evine. Ömür sarayımın odalarında bir kadın, bakışları ay Usundaki sarsıntılarla sarmala, ürpersin yatakta yay Sığın bedenimin gelgitlerine, çatlasın dinlencedeki fay Doldur tenimin oyuklarını, sensiz hiç yaşamamış say. Kuşlar gece boyu kanat çırpsınlar, yağ tenime aşkla Aş patikalarımı, coşkunun demini sür yar avuçlarınla Kurusun bataklıklarım, sürgün gibi ağ sevda ağacıma Sonsuzluk gelgitlerimi bitir, dil ol yüreğimdeki yaşlara. Asırlardır sökemedi kimse hüznün yangınlı yapısını Dar bir odadaydı mutluluk, isyanla sıvadım duvarını Kelepçeler imal ettim hışımla, yıktım mutluluk adasını Hicran koydum adını, bitti yüreğimde bekleyiş molası. Selahattin Yetgin |
"Hicran olacaksa bu aşk'ın sonu" diye
fısıldadıkça şarkı
şair bir kez daha kavrulur
ve kavruldukça yeniden acır bedeni,
ruhun terkedişine inat!
tebrik ve saygımla...