ÇOK ÖZLEDİK SENİ
Kolsuz kanatsız bırakıp gittin
Bu kaderi biliyorum sen çizmedin. Yoksa evlatlarını bırakıp hiç, Sessiz sedasız gider miydin? Uyuttun evlatlarını, Uzandın sen de çekyata. Biraz kestireyim dedin, Sonra geçecektin odana. Ama uyudun işte. Gece on ikiyi geçmişti saat. Bilmem ki hissettin mi, Gözünü son kapatışındı o saat. Pazartesiydi yirmi üç mart. Bir anda durmuştu sanki hayat. Sabahın dördü ve sonrasını, Gel, bir de bizlere anlat. Şimdi kaldık biz dört evlat. Sana yakışacak şekildeyiz hayata inat. Sensiz geçen doldu bir yılımız. Çoktan geçmiş yirmi üç mart. Çok özledik seni Canım Annem. Nerdesin, kaldık böyle kırık kanat. Bizi sakın bırakma Anneciğim. Sensiz gerçekten zor, çok zor bu hayat... ASLI ÇINAR |
Sana yakışacak şekildeyiz hayata inat.
Sensiz geçen doldu bir yılımız.
Çoktan geçmiş yirmi üç mart.
Çok özledik seni Canım Annem.
Nerdesin, kaldık böyle kırık kanat.
Bizi sakın bırakma Anneciğim.
Sensiz gerçekten zor, çok zor bu hayat...
Tebrik ederim. Çok güzel bir şiirdi.
Saygı ve selamlarımla.