Nedametti adı...
Bazen bir bakış bile yeterdi anlatmaya her şeyi...
Lakin sen arkadaşlarının gazında bir pedal oldun... Hızlandıkça uçtun nefrete doğru silercesine her şeyi... Sessiz gürültümle yıkılan ben kaza yapan sen oldun... Gezdiğimiz yerlerin isyan çığlıklarıdır duyduğun... Vuslat fıtratında mı vardır aşkın bilmem ki... Görmedin bilmeden acıyla nasıl soyduğun... Kalbime gömdün hançer nasıl çıkar bilmem ki... Gidiyorum rahat ol sessiz bir mezar gibi... Acıttığın kalbime bir kabir kazar gibi... Bir tebessüm bırakıp vuslatı yazar gibi... Gidiyorum kuşkusuz sevk ettiğin mevride doğru... Her zaman giden taraf ben GİT diyende sen olduğun için anlamazsın GİTmenin ne olduğunu... Helede suratına git adlı bir tokat yiyip tam arkanı dönerken o son bakışın yüreği nasıl yaktığını... Ağzından son çıkan kelime ’BAZEN GİTMEK GEREKİR KOVULMAYI BEKLEMEDEN’ne manaya geldiğini... SEVGİ gitmektir bazen... Bazen kavuşmak için ayrılmak bazende hiç dönmemektir... ____ ______ _________ ___________Sen kal deseydin seni üzmemek için yine giderdim... |