ağaçlar görürsün, heybetli ve ulu..
Ağaçlar görürsün, dalları kırılacak kadar meyveli!.
Ağaçlar görürsün, çiçek çiçek!..

Ve ağaçlar görürsün, hoyratça budanan,
Meyvesiz , çiçeksiz, cılız!.

Seversin, büyür çoğalırsın..
Canından can kopmadan süt mavisi mutluluklara ulaşırsın!..
Martı kanatlarında, yeni kardeşlikler, diri güzellikler içinde
Var olursun!..

seversin, ne büyürsün ne çoğalır!..
tepetaklak giden ateş topunun balyozu vurur daim başına..
Aşk bir yana sen bir yana savrulursun..
Yok olursun!..

Ağaçsa ağaç, sevgi ise sevgi
Üşürken, küçülmüşken, dalgalar aşmış iken boyunu,
Rüzgar çer-çöpü hayatında
Eksik olan nedir diye düşünürsün..

biri bereketli humuslu toprak
Diğeri hamlıkla olgunluk mu?
Düşlediğin gökyüzünde tek bir kuş bile kanat çırpmazken
Tutsaklığı düşünürsün!..

Hep KİRACI olduğunu anlarsın kendi gönlünde de
Başkalarının gönlünde de!..
Bakarsın çevrene
Ev kuracak ne bağ kalmış ne bahçe!..

Cılız bedenini esen yele verip,
Kandilde yağ olmaya devam edersin..
Belki bir gün kiracılıktan kurtulurum diye..