ZamanZaman dönek, sallayarak yıkar inançlarımı Ruhlar yıkık, parça parça dört bir yerde Bilemez mutlu yüzler, düşmeden bu derde Hüzün nasıl dolar boğazıma saçlarını. Terk edip gitmektir tek bulanan çözüm Gözlerinin yaşını arkada bırakarak Geride bir kırık ayna, bir de eski tarak Çok uzağa gidemez, seninle kalır özün Zaman dönek, sırtımda binlerce bıçak İyi niyetlerimin sömürüsü sahnede Bir şarap gibi pusarım tozlu mahzende Bu ruh korkak, ürkek ve birazda kaçak Kendimi korumak için kapalı kapılarda Sessiz aşklar büyüttüm, kurumuş çiçekler Ürkek hayaller belki gerçeğe bürünecekler Bir merhabadır iç çektiğim bu zamanlarda 29.06.2007 00:50 -gazi- |