Şımarık çocuğu andırır tavrı
Sıcakta titreyip üşür hacılar
Kendi kendinedir kuru zavuru
Kurduğu hayali yaşar hacılar

Medinede gülü koklar gül kokar
Cennetül bakide nefsini yıkar
Ayan göremezse rüyada bakar
Resul sevdasıyla pişer hacılar

Cenneti muallâ sıkar elini
Resul huzurunda yutar dilini
Gözyaşı beslerken rahmet gölünü
Bir anda içine düşer hacılar

Mekkede huzurda eğilir başlar
Hacerül esveti öpmeyi düşler
Heran yüreğinde şeytanı taşlar
Hak için gönlünü döşer hacılar

Dünya misalidir dönerken tavaf
Günahlar süzülür beklenilir af
İbrahim makamı tutulunca saf
Arada kükreyip coşar hacılar

Say ederek hacer ana anılır
Her güzellik ayrı cennet sanılır
Eller semadadır kullar yanılır
Sefadan merveye koşar hacılar

Arafatta mahşer yeri kurulur
Milyonlarla vakfe için durulur
Her Allah deyişte kabre girilir
Verilen ilhama şaşar hacılar

Birleşir vakitler öğle ikindi
Akşamın ateşi yatsıyla dindi
Müzdelife bekler yolu göründü
Bir bir engelleri aşar hacılar

Gördüm Kalenderi ayaklar tozu
Kefaret sayılsa sürtülse yüzü
Hatırlar Allahın verdiği sözü
Ümitle bendinde taşar hacılar


03. 05. 2010


Haşim Kalender