ÇILGINCA SEVEN AŞIĞIN GÖZYAŞI DÜŞTÜ DUVAĞIN BEYAZINA

Zifafına kavuşmaya uzanmadı ellerim.
Yeşil gözlerinden ışık derleyemedim.
Gönlümü hançerler parça parça ederken,
Mahreminde yüzünün nuruna eremedim.

Gül kokulu dudağına dokundu mu hiç eller.
Bakışınla kimleri okşadın ey büyülü yar.
Feryat figan sana gözyaşıyla coşarken,
Mutlu olmayan ömrüm, aşkın ile cefakâr.

Zülfünü nazara mı sundun başka bir gözde.
Yapmadıklarımla savurdun beni dilinde, sözde.
Anlamazdan gelerek sevgimi hor görürken,
Gün doğumlarında acılarla giden bendim özde.

İşvelisin ömrümden nice ömürler çalan.
Öyle güzelsin ki aklımı başımdan alan.
Aşkını gönül denizime hat ustası gibi işlerken,
Ecelin kadehini sensin zamansız uzatan.

Gönlümün sultanıydın, aşk ateşim çıktı semaya.
Lütfetmedin aşkımı öğrenmek için yaklaşmaya.
Yerip, eleştirip ,güzel sözlerin gözüne mil çekerken,
Hayat suyum kurudu, mezarım oldu bu dünya.

Haclegâh vuslatına uzanmadı ellerim.
Çeşm-i zümrütlerinden şua derleyemedim.
Gönlümü cembiyeler pare pare ederken,
Mahreminde vechinin nuruna eremedim.

Gül kokulu dadına dokundu mu hiç ağyar.
Nigâhınla kimleri okşadın ey Füsûnkâr.
Figan edip ben sana katrelerle coşarken,
Şâd olmayan şu ömrüm, aşkın ile cefakâr.

Ey yar zülfün geldi mi nazara sair gözde.
Su-i zanda savurdun beni dilinde, sözde.
Tegafülle dokunup canım zelil eylerken,
Fecirlerde revan olup yanan bendim özde.

Nazendesin ömrümden nice ömürler çalan.
Afet-i devransın sen serimden usum alan.
Sevdanı ummanıma hattat misal işlerken,
Ecelin kadehinden keharet fısıldayan.

Sultan idin gönlüme, narım çıktı semaya.
Lütfetmedin aşkıma meşk ile yaklaşmaya.
Tenkit eyleyip beni nükte gözü millerken,
Ab-ı hayat kurudu, makber oldu bu dünya.

_______________________________________Yağmurun izi