SENSİZLİKSensiz geçti yıllar Sana inat edercesine Sitemliydi günler San ve varlığına… Sensiz biten pazarı bile Kabul edemiyordu haftalar. Günün her bitiminde Uykuya hasret bir şekilde Ziyaret ederdim yatağı. Gözlerimi yumar… Bir kez olsun, Sensiz bir gece dilerdim. Olmazdı ama… Beceremezdim. Yine sen gelirdin aklıma. Sensizliğe isyan ederdi yastık Başım çıbanmış gibi… Diskalifiye edilirdim yataktan. Her şey biterdi. Sonunda bu gecede bitti. Sensizlikle kapattığım gözlerimi Tekrar sensizlikle açıyordum sabaha. Sen diyordum, Gözlerimi açtığım… Ve ilk gördüğüm nesneye. İçime dahi çektiğim hava Sen kokuyordu. Beş dakika önce geçmişsin gibi. Geçmişsinde… Haber vermemişsin gibi. Bu kez gerçekten uyanıyorum. Uyanıyorum ve… Bütün bunların rüya olduğunu anlıyorum. Gözlerim kararıyor o an. İstemsiz bir şekilde iniyor gözyaşlarım Anlaşıp, sensizlik diyor. Sen diyor… Canım diyor… Bende… “Canım yanıyor” diyorum. Konuşuyorum, biliyorum. Ama duyamıyorum. Çığlık çığlığa bağırmak istiyorum. Oda olmuyor. Çünkü boğuluyorum… Özlem ŞAHİN |
............YÜREK SESİ........
duyan olur inşallah..
sevgiyle kalın..