Yine kahrolası hüzün dolu gecemdeyim
Darmadağın olan yüreğimi,
Avuç avuç topluyorum yavaşça
Yarım kalan hayallerim, umutlarım,
Kayıp giden günlerim, gecelerim,
Sanki kördüğüm olmuş yarınlarım.
Yüreğimi azar, azar eriten sensizliğim
Sol yanıma bıraktığın acı sızım
Beni içten içe vuruyor, çırpınıyorum

Dindiremiyorum acılarımı, ve sızılarımı
İsyanlardayım anlıyormusun?
Şimdi her şeye isyan eden yüreğime soruyorum.
Ben kimim?
Ben neyim?
Ey vicdansız!
Sahte sevgine esir düşen biriyim,
Sen benim tek sevdiğim,
Bitmesini istemediğim sevdamdın!
Senin yüreğindi benim mekanım
Ne yazık ki o mekanın içinde yarım nefesle kaldım,
Dilimin ucunda, bir tatlı sözcük bırakmadan.
Çıkıp gittin, arkana bakmadan.
İşte şimdi sensizim
Tıpkı yere düşen, hazan yaprağı gibi.
Solgun suskun,
Yorgun ve bitkin
Nerdemiyim?
Çisil, çisil yağan yağmurların,
Kaldırımları ıslattığı yerdeyim

Bir o yana bir bu yana sürükleniyorum
Öylece bıraktım kendimi, yağmurlara
Arada bir savruluyorum derinlere
Bazen takılıyorum bir kenara
Artık durmak yok çıktım yola
Daha, daha derin sulara.
Denizlere boğulmak istercesine
Belki de sular nereye götürürse

Durdum düşünüyorum kendi kendime...
Bir anda dönüyorum geriye,
Yaşamak varken ölmek niye
Bir ışık bir sevgi ışığı doğsa yeniden,
Ruhuma neşe saçacak bir tutam ışık
Bir yudum sevgi bekliyorum aniden
Bir korku kaplıyor içimi
Ne yazık ki yalnızlık çemberine sarılıyor bedenim
Korkuyorum çok korkuyorum
Bir bulutun yorgun ve sızlanmasından sonra.
Göz yaşlarını döktüğü gibi.
İşte ben de içimdeki sızılarla
Ağlıyorum, ağlıyorum
Yalnızlığıma ve aldanmışlığıma
Zeynep Eroğlu 01 02 2010