VAZ GEÇ
Hadi git ne olur yoluna;
Yaklaşma imkansızlığıma… Ateşten bir çember içindeyim, Ben yandım sen yanamazsın… Uzatma ellerini tutamazsın; Bu ateş seni de yakar dayanamazsın… Çocuk yüreğin kaldırmaz, Bir yük olur taşıyamazsın… Bir pişmanlık bin bir efkar; Sarar durur benliğini, kurtulamazsın… İçinde büyür, dolar taşar Kimselere anlatamazsın… Şimdi gerçek sandığın her şey yalan olur; Yalan bildiklerin, gerçek görünür gözlerine… Gördüğüne mi inanacaksın gönlüne mi? Sorarsın anlayamazsın… Git dersin koşar gider de, Gel dersin ferman dinlemez… Gönlün aklı yok söz geçmez, Nereye konar bilemezsin…. Yol yakın vakit erkenken; Dön yüzünü vaz geç bu sevdadan, Umut yok işte ne gelecek elden? Olmazı olduramazsın… GÜLŞEN KARADAĞ 14.05.2010 |
Sevginin ateşi yüreği yakar ucundan, kanunu kuralı yokki GÖNÜLÜN koşar ateşine pervane cinsinden.