= BİLİR MİSİN =Ne yangınlar söndürdü bilir misin bu yürek? Minicik kıvılcıma korku ile bakar mı? Nice küller savurdu, doldurdu kürek kürek Nispetlerin boşuna ateş kor’u yakar mı? Yanar dağlar misali hep için için yandım Tek nefeste bin kere ölüm duası andım Öylesi kavruldum ki neyi görsem su sandım Uçsuz bucaksız çölde hiç çağlayan akar mı? Ciğer yangınlarının yaşadım alâsını Çok gördüm aşk denilen yalanın belâsını İnandığı sevdanın sonunda selâsını Okutan kul başına vuslat tacı takar mı? Gülün nazı değil mi bülbülün gözyaşları? Islatıp yeşertmez mi cansız kuru taşları? Fizahı dil yangını keder yazar kaşları Gülüne can adayan dikeninden bıkar mı? Her çilenin okuna hedef ettim bağrımı Aldığım darbelerde sinem çekti ağrımı Kimseye duyurmadım imdat ahlı çağrımı Ruhu çıkmış bedenden feryat figan çıkar mı? Alışkın benim gönlüm dertlerin tüm varına Volkanların lâvına alevlerin harına Batar mıyım sanırsın birkaç santim kar’ına Cüce cürümlü yel’in yıkılmışı yıkar mı? |
Gelmeyen vuslatlardır, yakan hep buram buram.
Aşkın vuslatı olmaz, ondandır kanar yaram.
Aşkını zikreder hep, kalp denen işte şuram.
Sen söyle çektiğim bu, feryat arşa çıkar mı ?
Mustafa EROL